زنان چه نکات بهداشتی را باید در مورد لباسهای زیر خود رعایت کنند؟

زنان چه نکات بهداشتی را باید در مورد لباسهای زیر خود رعایت کنند؟

آیا می دانید استفاده از لباس زیر اشتباه در هنگام ورزش می تواند احتمال ابتلای شما به عفونت واژن را افزایش دهد؟ یا زمان هایی هست که نپوشیدن لباس زیر خیلی هم می تواند خوب باشد؟ اگر به دنبال این نکات و همچنین توصیه های دیگری در رابطه با لباس زیر مانند مدت زمان استفاده از شورت، زمان تعویض شورت، بهترین روش شستن شورت و لباس زیر مناسب هستید، ادامه این مقاله را مطالعه کنید.

 

1. بهترین جنس لباس زیر

ممکن است این نکته را قبلا هم نیز شنیده باشید اما از میان پارچه ها و اجناس محتلفی لباس زیری که در بازار وجود دارد، نخ بهترین جنس مناسب برای لباس زیر است.

دهانه واژن یا همان وولو بسیار حساس است و باید به ملایمت با آن رفتار شود. پس بهترین و ساده ترین جنس پارچه برای پوست چیست؟ نخ، چون هم جای تنفس دارد و هم می تواند رطوبت را جذب کند که مانع عفونت های قارچی می شود.

از آنجایی که ترشحات واژن همانند رطوبت درون دهان معمولا طبیعی هستند، شما نیاز به پوشیدن شورت برای جذب طوبت اضافی دارید.

پارچه های از جنس الیاف مصنوعی مانند نایلون مانع تنفس پوست می شوند و گرما و رطوبت را به دام می اندازند و شرایط را برای رشد عفونت های قارچی واژن مهیا می کنند.

 

2. لباس زیر تنگ

 نه تنها پوشیدن لباس های زیر زیادی تنگ از نظر ظاهری جذاب نیست بلکه می تواند موجب خارش و سوزش ناحیه تناسلی شود به خصوص اگر یائسه شده باشید. در زنان یائسه، دیواره های واژن نازک تر از قبل هستند و سایش پوست توسط لباس زیر می تواند موجب خارش و سوزش شود.

3. شورت های گنی و لاغری

اگر عادت دارید که شورت های گنی یا لاغری بپوشید، شما در معرض خطر ابتلا به مشکلات زیادی هستید. این نوع لباس های زیر بسیار تنگ هستند و می توانند موجب فشردگی اعصاب شود و گردش خون را در این ناحیه کاهش دهند و موجب بی حسی و کرختی پاها در دراز مدت شوند. همینطور دراوردن شورت های گنی به دلیل تنگی دشوار است و زنانی که از این لباس های زیر استفاده می کنند، دیرتر برای تخلیه ادرار خود اقدام می کنند که موجب بیشتر نگه داشتن ادرار و آسیب به کلیه و مجاری ادراری می شود.

 

4. زمان تعویض شورت

تعویض روزانه لباس زیر بهترین کار ممکن است البته این کار همیشه ضروری نیست و در صورت نیاز می توانید حتی در یک روز نیز بیشتر از یکبار لباس زیر خود را تعویض کنید.

اگر زیاد ترشحی ندارید و عرق نمی کنید، همچنین می توانید دو روز یکبار لباس زیر خود را تعویض کنید. اگر اگر حس می کنید که ترشحات شما زیاد است یا زیاد عرق می کنید، حتی می توانید لباس زیر خود را دو بار یا حتی سه بار در روز عوض کنید. البته می توانید از پد های بهداشتی روزانه نیز استفاده کنید زیرا تعویض آنها آسان تر است اما به شرطی که استفاده از آنها موجب حساسیت و سوزش پوست شما نشوند.

5. نپوشیدن لباس زیر در هنگام خواب

برای افرادی که مشکلات واژینال ندارند و سالم هستند، شب ها می توانند با یا بدون لباس زیر بخوابند.

اما افرادی که به طور مکرر دچار عفونت های قارچی می شوند، بهتر است شب ها بدون لباس زیر بخوابند تا ناحیه تناسلی شان هوا بخورد و رطوبت موجود در این ناحیه خشک شود.

اگر احساس برهنه بودن را دوست ندارید، بهتر است که از شلوارهای پیژامه ای گشاد استفاده کنید که البته در صورت استفاده از این شلوارها بدون شورت در هنگام خواب، باید زود به زود آنها را بشویید تا مانع تجمع باکتری ها و ایجاد عفونت شوید.

6. نپوشیدن لباس زیر در طی روز

ممکن است این پرسش مطرح شود که اگر تنفس و هوادهی ناحیه تناسلی خوب است، آیا نپوشیدن شورت کار بهتری نیست؟ به طور خلاصه باید گفت که خیر، نپوشیدن لباس زیر می تواند موجب مشکلات زیادی شود. زیرا تماس ناحیه تناسلی با لباس های دیگر مانند شلوار و دامن یا سطوح دیگر می تواند موجب سایش این ناحیه شده و موجب سوزش و خارش ناحیه تناسلی شود. همچنین رطوبت طبیعی تولید شده توسط واژن توسط لباس زیر باید جذب شود تا منجر به ایجاد محیط مناسبی برای رشد قارچ ها و عفونت ها نشود.

 

7. بهترین لباس زیر سکسی برای تمرینات ورزشی

لباس زیر مناسب بررای تمرینات ورزشی باید اندازه بوده و زیادی گشاد یا تنگ نباشد و ترجیحا جاذب رطوبت بوده تا به دلیل عرق کردن در هنگام ورزش بتواند رطوبت را جذب کرده و مانع عفونت های قارچی شود. همچنین می توانید از شورت های مخصوص تمرینات ورزشی که درونشان پارچه ی مخصوص جذب رطوبت دارد استفاده کنید.

 

8. لباس زیر جی استرینگ یا لامبادا

همیشه تصور می شد که لباس زیر های جی استرینگ برای سلامتی ناحیه تناسلی خوب نیستند. با این وجود تحقیقات زیادی که در این رابطه انجام شده است، شواهدی پیدا نشد که لباس زیر جی استرینگ موجب عفونت قارچی، عفونت باکتریایی یا عفونت ادراری می شوند. در عوض این تحقیقات به نتیجه رسیدند که رفتار جنسی افراد و عدم رعایت بهداشت است که موجب این بیماری ها می شود. البته پوشیدن این لباس های زیر به طور همیشگی یا در هنگام ورزش توصیه نمی شوند.

 

10. بهترین مدت زمان استفاده از شورت

باید بدانید که حتی لباس های زیر تمیز که به طور مرتب شسته می شوند نیز حاوی حدود 10000 باکتری زنده هستند.

همچنین ممکن است مقادیر اندکی از مدفوع نیز بر روی لباس های زیر باقی بماند و حدود یک دهم گرم مدفوع تقریبا در هر شورت باقی می ماند.

بهتر است سالی یکبار لباس های زیرتان را تعویض کنید مخصوصا اگر به طور مکرر دچار عفونت های واژن می شوید.

 

دانلود رایگان تحقیق در مورد زرشک 31 ص

تحقیق در مورد زرشک 31 ص

RSS feed.

  • تحقیق در مورد زرشک 31 ص
    تحقیق در مورد زرشک 31 صدسته: کشاورزی و زراعت
    بازدید: 1 بار
    فرمت فایل: doc
    حجم فایل: 76 کیلوبایت
    تعداد صفحات فایل: 31

    تحقیق در مورد زرشک 31 صفحه در قالب Word قابل ویرایش

    قیمت فایل فقط 5,500 تومان

    خرید

    توضیحات :

    تحقیق در مورد زرشک 31 صفحه در قالب Word قابل ویرایش.

    بخشی از متن :

    مقدمه

    زرشک از جمله درختچه های مقاومی است که قابلیت رشد و تولید در زمینهای کم بهره با آب شور را داراست و توجه بیشتر به آن، ضمن بالا بردن ظرفیت تولید محصولات کشاورزی، در حفاظت از خاک منطقه نیز می تواند موثر باشد. مصرف زرشک به صورت تازه خوری به دلیل مزه ترش آن معمول نیست، با تهیه فراورده های متنوع نظیر مربا، مارمالاد، آبمیوه، نوشابه، سس، ژله و... از زرشک ضمن جذب تولید مازاد بر مصرف و ایجاد ارزش افزوده، می توان آنها را هم به نام ایران به بازارهای بین المللی معرفی نمود.

    زرشک گیاهی بومی ایران است و نوع بی دانه آن برای نواحی جنوب خراسان به خصوص قاین و بیرجند شهرتی ایجاد کرده است.

    در بعضی منابع در مورد پیشینه تاریخی زرشک و مبدا آن این طور آمده است که اولین بار شخصی به نام جعفر، کشت و تولید زرشک بی دانه را در روستای افین از بخش زیرکوه شهرستان قاین بنیان گذاشته است. گفته می شود وی در زمان ترکمن تازی به اسارت ترکمنها درآمده، ولی ضمن فرار از اسارت، در مسیر بازگشت درختچه های زرشک بی دانه را مشاهده نموده و پاجوش آن را به روستای خود منتقل کرده و کشت نموده است. بدین ترتیب به نظر می رسد، نخستین محل پرورش زرشک بی دانه روستای افین باشد که دارای قدمت تاریخی است. احتمالا وی این نوع زرشک را در منطقه شیروان در شمال خراسان مشاهده نموده است.(10)

    تیره زرشک Berberidaceae

    به صورت گیاهان علفی، چندساله با برگهای همیشه سبز و زود افت، اغلب خاردار و گاهی به صورت درختچه یا حتی درختهای کوچک دیده می شوند. معمولا انواع مختلفی از بنزیل ایزوکینولین در این تیره موجود بوده و بافتهای آن به علت داشتن بربرین (یک نوع ایزوکینولین) زرد رنگ است. عناصر چوبی دارای صفحات ساده سوراخداری هستند و گاهی اوقات این بخش های سوراخدار به صورت آوندهای نردبانی در یک صفحه مشخص بوده و تعداد محدودی تیغه های افقی بین آنهاست. عناصر تراکئید بدون مجرا همراه با منافذ ساده می باشد. اشعه های مغزی پهن دارای سلولهای مشابه یا به طور نسبی مشابه می باشند.

    برگها متناوب، ساده یا مرکب (برگهای زرشک ساده و دارای مفصلی در قاعده پهنک است) و به ندرت قاعده ای است. گاهی اوقات برگها به خار کاهش یافته است. دمبرگ دارای 3، تا تعداد زیادی دستجات آوندی است که تشکیل یک قوس و یا دو حلقه را می دهند، استیپول وجود نداشته و یا تحلیل رفته است.گلها منظم، کامل، منفرد یا مجتمع به صورت خوشه، سنبله و یا شکل هایی از پانیکول یا گرزن است. دمگل ها اغلب به طرف قاعده تا شده است. نوع گلها پایینی بوده و گرده افشانی در آنها توسط حشرات انجام می شود. قطعات گل معمولا دوتایی یا سه تایی بوده و در دو ردیف قرار دارند. هر گل دارای 4 تا 6 کاسبرگ براکته مانند در دو ردیف می باشد. گلبرگهای داخلی بیشتر پرچمهای تحلیل رفته گلبرگ مانند هستند که تولید نوش می کنند. تعداد پرچمها 4 عدد یا بیشتر است ولی اغلب 6 عدد می باشد و معمولا مقابل گلبرگهای دارای نوش هستند. کیسه های گرده بساک معمولا 4 عدد است. مادگی یک برچه ای است ولی گاهی دو تا سه برچه ای به نظر می رسد. تخمدان از نوع بالایی است و تخمک از نوع واژگون یا نیمه واژگون است و تعداد زیادی از آنها ممکن است در حاشیه تخمدان روی جفت ضخیمی قرار گیرند. خامه برجسته بوده و دارای 3 لوب می باشد. میوه بیشتر سته حبه ای است.

    این تیره شامل 15 جنس و 650 گونه بوده و بیشتر در مناطق معتدله نیمکره شمالی پراکنده است. مهمترین جنس های تیره زرشک عبارتند از زرشک (500 گونه)، ماهونیا(100 گونه) و پودوفیلوم. این هر سه جنس دارای مبنای کروموزومی 7 می باشند.(6و12)

    جنس زرشک

    زرشک بزرگترین جنس در این تیره می باشد . فسیل این جنس از دوره پلئیستوسن شناخته شده است. رنگ و شکل پوست شاخه ها با افزایش سن درخت تغییر می کند. رنگ پوست شاخه ها از زرد تا قهوه ای و خاکستری و ارغوانی متغیر است. شاخه های یکساله معمولا زرد رنگند و شاخه های بلند تیغهای فراوان دارند. برگها متناوب، ساده، خزان کننده و گاهی همیشه سبز است و دارای دمبرگهایی است که بخشی از پهنک معمولا در طرفین آن قرار داشته و باریک می شود. ساقه آن خاردار بوده و خارها ممکن است منفرد، سه شاخه و یا گاهی 5 شاخه باشد. این خارها از تغییر شکل برگها حاصل شده اند.

    گلها منظم، دوجنسی، اغلب مجتمع از نوع خوشه کاذب یا گرزن یا گاهی پانیکول و به ندرت منفرد است. گلهای مجتمع کم و بیش حالت آویخته دارد. گلها معمولا در اردیبهشت یا خرداد شکفته می شوند، گلپوشها سه تایی و در دو ردیف قرار دارند، یعنی دارای 6 کاسبرگ و6 گلبرگ می باشند. گلها از نوع پائینی و زودریز می باشند، آرایش گلپوشها از نوع هم پوش Imbricate)) است. معمولا 1 تا 2 ردیف غده های شهدزا روی گلبرگها بین جام گل و پرچمها قراردارد. پرچمها معمولا 6 عدد و در دو ردیف هستند ولی بسته به گونه، ممکن است به تعداد 4 تا 18 عدد تغییر کنند. پرچمها دارای میله ای کوتاه بوده و مفصلی در قاعده دارند. پرچمهای بیرون اپی پتال بوده و مقابل گلبرگها قرار دارند. بساکها دو حجره ای و بازی فیکس می باشند یعنی از قاعده به میله پرچم چسبیده اند. بساکها توسط دو دریچه از طرفین شکفته می شوند.

    مادگی یک عدد بوده و تخمدان بالایی و یک خانه است که دارای 2 تا 3 برچه و به عقیده بعضی 1 برچه با تخمکهای قاعده ای می باشد. کلاله آن 1 عدد و میوه آن سته حبه ای مانند و قرمز رنگ می باشد که اغلب دارای 2 تا 3 دانه است. میوه معمولا بیضوی بوده و طول آن گاهی ممکن است تا 13 میلی متر هم برسد. روی میوه برجستگی کوچکی مربوط به بقایای کلاله و خامه دیده می شود. جنین دانه، دولپه ای و کوچک است و آندوسپرم آن فراوان است.

    به نظر می رسد زرشکهای موجود در ایران اغلب بر اثر تلاقی های بین گونه ای ماهیت اولیه خود را تا حد زیادی از دست داده اند، به طوری که با شناسه های موجود مطابقت کامل ندارند.(3)

    گونه های زرشک

    تعدادی از گونه های زرشک در ایران به صورت زیر می باشد

    زرشک زالزالکیBerberis crataegina

    زرشک زرافشانی Berberis integerrima

    زرشک خراسانی Berberis khorasanica

    زرشک راست خوشهBerberis orthobotrys

    زرشک معمولی Berberis vulgaris

    زرشک ژاپنیvar.atropurpurea Berberis thunbergii

    در اینجا به شرح این گونه ها می پردازیم

    زرشک زالزالکیBerberis crataegina DC.1810

    ساقه چوبی، ارتفاع 1 متر گاهی تا 3 متر، رنگ شاخه ها قرمز تا قرمز مایل به قهوه ای، ساقه های مسن قهوه ای یا قهوه ای مایل به خاکستری ودارای عدسک است. شاخه ها نسبتا روشن، شیاردار و خاردار است. خارها 5/1 تا 3 سانتی متر، سخت ودرقاعده حجیم تر، رنگ آن زرد و روشن تر از ساقه، ساده و یا گاهی سه انشعابی است.

    برگها کمی چرمی تا چرمی، کشیده، بیضوی تا واژ تخم مرغی یا واژسرنیزه ای به ابعاد 2-1*5-5/3 سانتی متر، قاعده برگ به تدریج به دمبرگ منتهی می شود. نوک برگها تیز، به ندرت گرد، حاشیه برگها صاف یا دارای دندانه های سخت و اره ای منظم و دور ازهم است. طول برگ تقریبا سه برابر عرض آن است. پشت و روی برگها سبز روشن بوده و در سطح بالای برگ روزنه دیده نمی شود.

    گل آذین به طول 2 تا 5 سانتی متر،خوشه ساده یا پانیکول، پایک گل آذین حدود 6 تا 10 میلی متر، تعداد گلها بین 5 تا 20 عدد و گاهی ممکن است تا 40 عدد برسد. میوه آن سته کشیده، بدون خامه، طول 11 میلی متر و عرض 5 تا 9 میلی متر، بیضوی، ابتدا قرمز ولی بعد سیاه رنگ می شود.بذرها سیاه تا قهوه ای روشن و طول آنها حدود 10 میلی متر است.

    پراکنش:

    نمونه تیپ این گونه در آسیای صغیر ذکر شده است. این گونه در قسمتهای مخلف ایران از جمله تهران، گچسر، البرز، کرج، رامیان، کندلوس، شهرستانک، قزوین، طالقان، فیروزکوه، و احتمالا بیرجند در مناطق خنگ و سلم آباد دیده می شود. در کشورهای مجاور نیز در ترکیه، ارمنستان، جنوب ترکمنستان دیده می شود.

    به نظر می رسد این گونه با زرشک زرافشانی، دورگ تولید می کند. این دورگه ها بیشتر در شاهرود، کردستان، تهران، کرج و اراک دیده می شود. دورگه هایی که شباهت با تلاقی این گونه با زرشک معمولی دارد نیز در مناطق شمالی ایران بویژه مازندران، گرگان، آزادشهر و استان تهران دیده می شوند.(2و12)

    زرشک زرافشانیBerberis integerrima bunge,(1843)

    ساقه چوبی، ارتفاع 4 متر(براساس برخی گزارشات گاهی تا 9 متر)، رنگ آن زرد تا قهوه ای روشن یا تیره، دارای عدسک یا بدون آن و ساقه های مسن خاکستری است. شاخه های آن کم و بیش شیاردار است. خارها معمولا ساده ولی در جستها و شاخه های نازا سه انشعابی است، طول خارها حدود 1 تا 4 سانتی متر، باریک، بلند، نوک تیز و زرد رنگ یا همرنگ ساقه ها است. برگها چرمی، بیضی یا واژ تخم مرغی، حاشیه برگها صاف، در جستها و شاخه های نازا دارای دندانه های تیز پراکنده است که در هر طرف تا 12 عدد می رسد. قاعده برگها به طرف دمبرگ تدریجا باریک می شود. ابعاد برگها 2 -5/3*5-5/3 سانتی متر و طول برگها 2 تا 3 برابر عرض آن می باشد و گاهی طول برگها به 7، عرض برگها به 4، و طول دمبرگ به 3 سانتی متر می رسد.نوک برگها گرد یا در انتها نوک تیز می باشد. سطح پایین برگ سبز ولی کم رنگتر از سطح بالایی است. رگبرگها مشخص و در سطح روزنه پایینی برجسته بوده و سطح بالایی دارای روزنه است.

    گل آذین خوشه یا پانیکول، 2 تا 7 سانتی متر، دارای 6 تا 35 و کمتر از 50 گل می باشد. میوه آن سته حبه ای، 7 تا 8 میلی متر، قرمز تا ارغوانی، آردآلود، بدون اثر خامه یا دارای آن، بیضوی یا تا حدودی کروی و تعداد آنها در هر خوشه بین 14 تا 24 عدد است.بذرها در این گونه ریز و سیاه رنگ است.

    تغییرات موجود در این گونه حائز اهمیت زیادی است و واریته های مختلف را دارا می باشد. این گونه مترادفهای گوناگون دارد. این مترادفها تفاوت کمی دارند. کناره های برگ، وضع دندانه های آنها، وضعیت براکی بلاستوس یعنی گل آذین حاصل از شاخه های کوتاه روی شاخه های بلند و خارهای بزرگ تغییرات متنوعی دارند که به نظر می رسد پیوستگی چندانی ندارند. یک شاخص ثابت، وضع حاشیه برگها در شاخه های زایاست، در حالی که در شاخه های کوچک نازا دندانه ها با فواصل نامساوی به یکدیگر وصل می شوند. شاخص دیگر تولید برگهای ضخیم و چرمی است که این برگها در بعضی حالات دائمی بوده و می تواند سبب تشخیص این گونه از سایر گونه ها بشود.

    پراکنش:

    این گونه در منطقه ایرانیکا (آسیای صغیر) پراکنش زیادی دارد. در شرق ترکیه، ایران، شرق عراق، افغانستان، قفقاز، ترکمنستان، غرب پاکستان، کشمیر و غرب چین زیاد دیده می شود. درایران در آذربایجان، لرستان، خوزستان، فارس، یزد، کرمان، سمنان، تهران، کرج، گچسر، توچال، دامغان، گرگان و در خراسان در بجنورد، اسفراین، درگز، سرخس، تربت جام، تربت حیدریه، فریمان، کلات، علم کوه، شیروان، کپه داغ، قوچان، رباط سفید، مشهد، کاشمر وبیرجند وجود دارد.(2)

    این گونه در شرق ترکیه و ایران با گونه های دیگر تداخل داشته و دو رگه های متنوعی بین این گونه با زرشک بی دانه (آذربایجان، مازندران، گرگان، کردستان، همدان، قزوین و خراسان در قاین، پیرمردانشاه، سلم آباد، زشک و ریوش)، زالزالکی(شاهرود، تهران، کرج، اراک، کردستان)و زرشک راست خوشه(گرگان، مازندران، البرز) دیده می شوند.امکان وجود هیبریدهای سه جانبه نیز وجود دارد ولی قطعی نیست. این دو رگه ها ممکن است در مناطق وسیعی حاصل شوند و درجه بندی آنها بسیار مشکل است. از جمله واریته های شاخص این گونه می توانB.integerrima=B.vulgaris var.densifloraو B.integerrima=B.vulgaris var.serratifolia را نام برد. واریته اولی در منطقه پیر زنگوله و پیر عمارلو و واریته دوم در آذربایجان، کهرود، نهاوند، شمشک و کرمانشاهان دیده می شود.

    به نظر می رسد برخی از این زرشکها تلاقی های زیر باشند.

    B.orthobotrys * B.integerrima

    B.vulgaris * B. integerrima

    همچنین نمونه هایی نیز تلاقی سه جانبه زیر به نظر می رسد.

    B.orientalis * B.turcomanica * B.integerrima

    برگهای براکی بلاستوس در موارد اشاره شده صاف یا دارای دندانه های کمی بوده و خارهای آن از زرشک معمولی قوی تر می باشد. جوانه های دو سال قبل برگها نیز مثل زرشک معمولی سفید نیست، بلکه مقداری به قهوه ای تمایل دارد و آن را به زرشک زرافشانی نزدیک می کند.

    گونه B.turcomanica یا واریته ای از زرشک زرافشانی به نظر می رسد و یا گونه ای است که نسبت به آن خویشاوندی نزدیک دارد و یا براساس نظریه جدیدتر واریته integerrima زیر مجموعه ای از B.turcomanica است. یعنیvar.integerrima B.turcomanica . نمونه تیپ زرشک زرافشانی که توسط متخصصان قدیمی توصیف شده، برگهایش برخلاف زرشک زرافشانی چرمی و گوشتدار نبوده و مانند B.orientalis بیشتر باریک، نازک و دندانه دار است و دو رگ به نظر می رسد.(12)

    زرشک خراسانیBerberis khorasanica

    درختچه ای با ساقه های چوبی، ساقه های مسن قهوه ای مایل به خاکستری و شکافدار، پوست نازک، دارای شیارهای کم عمق یا عمیق و شاخه های جوان قرمزمایل به قهوه ای است. خارها رو به پایین یا قائم نسبت به ساقه، طول خارها5/1 تا 5/2 سانتی متر، رنگ خارها زرد یا زرد مایل به قهوه ای یا خاکستری است. برگها کشیده غشایی یا تا حدودی چرمی، بیضی، لوزی یا مستطیلی با زاویه های کند و به شکل تخم مرغی یا قاشقک مانند می باشد. دندانه های برگ اره مانند و منتهی به خاری نازک، شبکه های رگبرگ در دو سطح برجسته و متراکم، دمبرگ مشخص و به طول 1 سانتی متر است. برگها در پاییز قرمز رنگ می شوند. گل آذین ساده، کشیده، راست یا کم و بیش آویخته، تقریبا به اندازه برگها یا کمی بیشتر و تعداد گل ها تا 20 عدد در خوشه و رنگ گلها زردرنگ می باشد. میوه سته، تعداد میوه در هر خوشه 12 تا 30 عدد، طول میوه 8 تا 10 میلی متر، رنگ میوه قرمز آجری تا جگری تخم مرغی شکل، با خامه ای مشخص به طول حدود نیم میلی متر می باشد.

    در بعضی نمونه های استثنایی در قاین اندازه سته ها به قطر 9 تا 10 میلی متر و طول 13 تا 14 میلی متر مشاهده شده و خوشه این نمونه ها گاهی تا 30 عدد گل و به همین تعداد سته دارد. این نمونه ها توسط سازمان پژوهش های علمی و صنعتی مرکز خراسان هدیه نامگذاری شده است و تحقیقات بیشتر روی آن ادامه دارد. دانه ها 2 تا 4 عدد بوده و هر کدام 4 تا 7 میلی متر طول دارند.

    پراکنش:

    این گیاه بومی ایران بوده و برای اولین بار در سال 1975 در ایران در فلور ایرانیکا ذکر شده است، نمونه تیپ آن در گلستان دیده شده و توسط بروویچ و زیلنسکی به عنوان گونه جدیدی آورده شده است. محل پراکنش آن خراسان بوده و در ارتفاع 1350 متر بین بجنورد و مراوه تپه در بستر خاکهای آهکی پارک ملی گلستان، 12 تا 20 کیلومتری شمال کاشمر و در جنوب خراسان درقاین مشاهده شده است.(3)

    مقدمه

    زرشک از جمله درختچه های مقاومی است که قابلیت رشد و تولید در زمینهای کم بهره با آب شور را داراست و توجه بیشتر به آن، ضمن بالا بردن ظرفیت تولید محصولات کشاورزی، در حفاظت از خاک منطقه نیز می تواند موثر باشد. مصرف زرشک به صورت تازه خوری به دلیل مزه ترش آن معمول نیست، با تهیه فراورده های متنوع نظیر مربا، مارمالاد، آبمیوه، نوشابه، سس، ژله و... از زرشک ضمن جذب تولید مازاد بر مصرف و ایجاد ارزش افزوده، می توان آنها را هم به نام ایران به بازارهای بین المللی معرفی نمود.

    زرشک گیاهی بومی ایران است و نوع بی دانه آن برای نواحی جنوب خراسان به خصوص قاین و بیرجند شهرتی ایجاد کرده است.

    در بعضی منابع در مورد پیشینه تاریخی زرشک و مبدا آن این طور آمده است که اولین بار شخصی به نام جعفر، کشت و تولید زرشک بی دانه را در روستای افین از بخش زیرکوه شهرستان قاین بنیان گذاشته است. گفته می شود وی در زمان ترکمن تازی به اسارت ترکمنها درآمده، ولی ضمن فرار از اسارت، در مسیر بازگشت درختچه های زرشک بی دانه را مشاهده نموده و پاجوش آن را به روستای خود منتقل کرده و کشت نموده است. بدین ترتیب به نظر می رسد، نخستین محل پرورش زرشک بی دانه روستای افین باشد که دارای قدمت تاریخی است. احتمالا وی این نوع زرشک را در منطقه شیروان در شمال خراسان مشاهده نموده است.(10)

    تیره زرشک Berberidaceae

    به صورت گیاهان علفی، چندساله با برگهای همیشه سبز و زود افت، اغلب خاردار و گاهی به صورت درختچه یا حتی درختهای کوچک دیده می شوند. معمولا انواع مختلفی از بنزیل ایزوکینولین در این تیره موجود بوده و بافتهای آن به علت داشتن بربرین (یک نوع ایزوکینولین) زرد رنگ است. عناصر چوبی دارای صفحات ساده سوراخداری هستند و گاهی اوقات این بخش های سوراخدار به صورت آوندهای نردبانی در یک صفحه مشخص بوده و تعداد محدودی تیغه های افقی بین آنهاست. عناصر تراکئید بدون مجرا همراه با منافذ ساده می باشد. اشعه های مغزی پهن دارای سلولهای مشابه یا به طور نسبی مشابه می باشند.

    برگها متناوب، ساده یا مرکب (برگهای زرشک ساده و دارای مفصلی در قاعده پهنک است) و به ندرت قاعده ای است. گاهی اوقات برگها به خار کاهش یافته است. دمبرگ دارای 3، تا تعداد زیادی دستجات آوندی است که تشکیل یک قوس و یا دو حلقه را می دهند، استیپول وجود نداشته و یا تحلیل رفته است.گلها منظم، کامل، منفرد یا مجتمع به صورت خوشه، سنبله و یا شکل هایی از پانیکول یا گرزن است. دمگل ها اغلب به طرف قاعده تا شده است. نوع گلها پایینی بوده و گرده افشانی در آنها توسط حشرات انجام می شود. قطعات گل معمولا دوتایی یا سه تایی بوده و در دو ردیف قرار دارند. هر گل دارای 4 تا 6 کاسبرگ براکته مانند در دو ردیف می باشد. گلبرگهای داخلی بیشتر پرچمهای تحلیل رفته گلبرگ مانند هستند که تولید نوش می کنند. تعداد پرچمها 4 عدد یا بیشتر است ولی اغلب 6 عدد می باشد و معمولا مقابل گلبرگهای دارای نوش هستند. کیسه های گرده بساک معمولا 4 عدد است. مادگی یک برچه ای است ولی گاهی دو تا سه برچه ای به نظر می رسد. تخمدان از نوع بالایی است و تخمک از نوع واژگون یا نیمه واژگون است و تعداد زیادی از آنها ممکن است در حاشیه تخمدان روی جفت ضخیمی قرار گیرند. خامه برجسته بوده و دارای 3 لوب می باشد. میوه بیشتر سته حبه ای است.

    این تیره شامل 15 جنس و 650 گونه بوده و بیشتر در مناطق معتدله نیمکره شمالی پراکنده است. مهمترین جنس های تیره زرشک عبارتند از زرشک (500 گونه)، ماهونیا(100 گونه) و پودوفیلوم. این هر سه جنس دارای مبنای کروموزومی 7 می باشند.(6و12)

    جنس زرشک

    زرشک بزرگترین جنس در این تیره می باشد . فسیل این جنس از دوره پلئیستوسن شناخته شده است. رنگ و شکل پوست شاخه ها با افزایش سن درخت تغییر می کند. رنگ پوست شاخه ها از زرد تا قهوه ای و خاکستری و ارغوانی متغیر است. شاخه های یکساله معمولا زرد رنگند و شاخه های بلند تیغهای فراوان دارند. برگها متناوب، ساده، خزان کننده و گاهی همیشه سبز است و دارای دمبرگهایی است که بخشی از پهنک معمولا در طرفین آن قرار داشته و باریک می شود. ساقه آن خاردار بوده و خارها ممکن است منفرد، سه شاخه و یا گاهی 5 شاخه باشد. این خارها از تغییر شکل برگها حاصل شده اند.

    گلها منظم، دوجنسی، اغلب مجتمع از نوع خوشه کاذب یا گرزن یا گاهی پانیکول و به ندرت منفرد است. گلهای مجتمع کم و بیش حالت آویخته دارد. گلها معمولا در اردیبهشت یا خرداد شکفته می شوند، گلپوشها سه تایی و در دو ردیف قرار دارند، یعنی دارای 6 کاسبرگ و6 گلبرگ می باشند. گلها از نوع پائینی و زودریز می باشند، آرایش گلپوشها از نوع هم پوش Imbricate)) است. معمولا 1 تا 2 ردیف غده های شهدزا روی گلبرگها بین جام گل و پرچمها قراردارد. پرچمها معمولا 6 عدد و در دو ردیف هستند ولی بسته به گونه، ممکن است به تعداد 4 تا 18 عدد تغییر کنند. پرچمها دارای میله ای کوتاه بوده و مفصلی در قاعده دارند. پرچمهای بیرون اپی پتال بوده و مقابل گلبرگها قرار دارند. بساکها دو حجره ای و بازی فیکس می باشند یعنی از قاعده به میله پرچم چسبیده اند. بساکها توسط دو دریچه از طرفین شکفته می شوند.

    مادگی یک عدد بوده و تخمدان بالایی و یک خانه است که دارای 2 تا 3 برچه و به عقیده بعضی 1 برچه با تخمکهای قاعده ای می باشد. کلاله آن 1 عدد و میوه آن سته حبه ای مانند و قرمز رنگ می باشد که اغلب دارای 2 تا 3 دانه است. میوه معمولا بیضوی بوده و طول آن گاهی ممکن است تا 13 میلی متر هم برسد. روی میوه برجستگی کوچکی مربوط به بقایای کلاله و خامه دیده می شود. جنین دانه، دولپه ای و کوچک است و آندوسپرم آن فراوان است.

    به نظر می رسد زرشکهای موجود در ایران اغلب بر اثر تلاقی های بین گونه ای ماهیت اولیه خود را تا حد زیادی از دست داده اند، به طوری که با شناسه های موجود مطابقت کامل ندارند.(3)

    گونه های زرشک

    تعدادی از گونه های زرشک در ایران به صورت زیر می باشد

    زرشک زالزالکیBerberis crataegina

    زرشک زرافشانی Berberis integerrima

    زرشک خراسانی Berberis khorasanica

    زرشک راست خوشهBerberis orthobotrys

    زرشک معمولی Berberis vulgaris

    زرشک ژاپنیvar.atropurpurea Berberis thunbergii

    در اینجا به شرح این گونه ها می پردازیم

    زرشک زالزالکیBerberis crataegina DC.1810

    ساقه چوبی، ارتفاع 1 متر گاهی تا 3 متر، رنگ شاخه ها قرمز تا قرمز مایل به قهوه ای، ساقه های مسن قهوه ای یا قهوه ای مایل به خاکستری ودارای عدسک است. شاخه ها نسبتا روشن، شیاردار و خاردار است. خارها 5/1 تا 3 سانتی متر، سخت ودرقاعده حجیم تر، رنگ آن زرد و روشن تر از ساقه، ساده و یا گاهی سه انشعابی است.

    برگها کمی چرمی تا چرمی، کشیده، بیضوی تا واژ تخم مرغی یا واژسرنیزه ای به ابعاد 2-1*5-5/3 سانتی متر، قاعده برگ به تدریج به دمبرگ منتهی می شود. نوک برگها تیز، به ندرت گرد، حاشیه برگها صاف یا دارای دندانه های سخت و اره ای منظم و دور ازهم است. طول برگ تقریبا سه برابر عرض آن است. پشت و روی برگها سبز روشن بوده و در سطح بالای برگ روزنه دیده نمی شود.

    گل آذین به طول 2 تا 5 سانتی متر،خوشه ساده یا پانیکول، پایک گل آذین حدود 6 تا 10 میلی متر، تعداد گلها بین 5 تا 20 عدد و گاهی ممکن است تا 40 عدد برسد. میوه آن سته کشیده، بدون خامه، طول 11 میلی متر و عرض 5 تا 9 میلی متر، بیضوی، ابتدا قرمز ولی بعد سیاه رنگ می شود.بذرها سیاه تا قهوه ای روشن و طول آنها حدود 10 میلی متر است.

    پراکنش:

    نمونه تیپ این گونه در آسیای صغیر ذکر شده است. این گونه در قسمتهای مخلف ایران از جمله تهران، گچسر، البرز، کرج، رامیان، کندلوس، شهرستانک، قزوین، طالقان، فیروزکوه، و احتمالا بیرجند در مناطق خنگ و سلم آباد دیده می شود. در کشورهای مجاور نیز در ترکیه، ارمنستان، جنوب ترکمنستان دیده می شود.

    به نظر می رسد این گونه با زرشک زرافشانی، دورگ تولید می کند. این دورگه ها بیشتر در شاهرود، کردستان، تهران، کرج و اراک دیده می شود. دورگه هایی که شباهت با تلاقی این گونه با زرشک معمولی دارد نیز در مناطق شمالی ایران بویژه مازندران، گرگان، آزادشهر و استان تهران دیده می شوند.(2و12)

    زرشک زرافشانیBerberis integerrima bunge,(1843)

    ساقه چوبی، ارتفاع 4 متر(براساس برخی گزارشات گاهی تا 9 متر)، رنگ آن زرد تا قهوه ای روشن یا تیره، دارای عدسک یا بدون آن و ساقه های مسن خاکستری است. شاخه های آن کم و بیش شیاردار است. خارها معمولا ساده ولی در جستها و شاخه های نازا سه انشعابی است، طول خارها حدود 1 تا 4 سانتی متر، باریک، بلند، نوک تیز و زرد رنگ یا همرنگ ساقه ها است. برگها چرمی، بیضی یا واژ تخم مرغی، حاشیه برگها صاف، در جستها و شاخه های نازا دارای دندانه های تیز پراکنده است که در هر طرف تا 12 عدد می رسد. قاعده برگها به طرف دمبرگ تدریجا باریک می شود. ابعاد برگها 2 -5/3*5-5/3 سانتی متر و طول برگها 2 تا 3 برابر عرض آن می باشد و گاهی طول برگها به 7، عرض برگها به 4، و طول دمبرگ به 3 سانتی متر می رسد.نوک برگها گرد یا در انتها نوک تیز می باشد. سطح پایین برگ سبز ولی کم رنگتر از سطح بالایی است. رگبرگها مشخص و در سطح روزنه پایینی برجسته بوده و سطح بالایی دارای روزنه است.

    گل آذین خوشه یا پانیکول، 2 تا 7 سانتی متر، دارای 6 تا 35 و کمتر از 50 گل می باشد. میوه آن سته حبه ای، 7 تا 8 میلی متر، قرمز تا ارغوانی، آردآلود، بدون اثر خامه یا دارای آن، بیضوی یا تا حدودی کروی و تعداد آنها در هر خوشه بین 14 تا 24 عدد است.بذرها در این گونه ریز و سیاه رنگ است.

    تغییرات موجود در این گونه حائز اهمیت زیادی است و واریته های مختلف را دارا می باشد. این گونه مترادفهای گوناگون دارد. این مترادفها تفاوت کمی دارند. کناره های برگ، وضع دندانه های آنها، وضعیت براکی بلاستوس یعنی گل آذین حاصل از شاخه های کوتاه روی شاخه های بلند و خارهای بزرگ تغییرات متنوعی دارند که به نظر می رسد پیوستگی چندانی ندارند. یک شاخص ثابت، وضع حاشیه برگها در شاخه های زایاست، در حالی که در شاخه های کوچک نازا دندانه ها با فواصل نامساوی به یکدیگر وصل می شوند. شاخص دیگر تولید برگهای ضخیم و چرمی است که این برگها در بعضی حالات دائمی بوده و می تواند سبب تشخیص این گونه از سایر گونه ها بشود.

    پراکنش:

    این گونه در منطقه ایرانیکا (آسیای صغیر) پراکنش زیادی دارد. در شرق ترکیه، ایران، شرق عراق، افغانستان، قفقاز، ترکمنستان، غرب پاکستان، کشمیر و غرب چین زیاد دیده می شود. درایران در آذربایجان، لرستان، خوزستان، فارس، یزد، کرمان، سمنان، تهران، کرج، گچسر، توچال، دامغان، گرگان و در خراسان در بجنورد، اسفراین، درگز، سرخس، تربت جام، تربت حیدریه، فریمان، کلات، علم کوه، شیروان، کپه داغ، قوچان، رباط سفید، مشهد، کاشمر وبیرجند وجود دارد.(2)

    این گونه در شرق ترکیه و ایران با گونه های دیگر تداخل داشته و دو رگه های متنوعی بین این گونه با زرشک بی دانه (آذربایجان، مازندران، گرگان، کردستان، همدان، قزوین و خراسان در قاین، پیرمردانشاه، سلم آباد، زشک و ریوش)، زالزالکی(شاهرود، تهران، کرج، اراک، کردستان)و زرشک راست خوشه(گرگان، مازندران، البرز) دیده می شوند.امکان وجود هیبریدهای سه جانبه نیز وجود دارد ولی قطعی نیست. این دو رگه ها ممکن است در مناطق وسیعی حاصل شوند و درجه بندی آنها بسیار مشکل است. از جمله واریته های شاخص این گونه می توانB.integerrima=B.vulgaris var.densifloraو B.integerrima=B.vulgaris var.serratifolia را نام برد. واریته اولی در منطقه پیر زنگوله و پیر عمارلو و واریته دوم در آذربایجان، کهرود، نهاوند، شمشک و کرمانشاهان دیده می شود.

    به نظر می رسد برخی از این زرشکها تلاقی های زیر باشند.

    B.orthobotrys * B.integerrima

    B.vulgaris * B. integerrima

    همچنین نمونه هایی نیز تلاقی سه جانبه زیر به نظر می رسد.

    B.orientalis * B.turcomanica * B.integerrima

    برگهای براکی بلاستوس در موارد اشاره شده صاف یا دارای دندانه های کمی بوده و خارهای آن از زرشک معمولی قوی تر می باشد. جوانه های دو سال قبل برگها نیز مثل زرشک معمولی سفید نیست، بلکه مقداری به قهوه ای تمایل دارد و آن را به زرشک زرافشانی نزدیک می کند.

    گونه B.turcomanica یا واریته ای از زرشک زرافشانی به نظر می رسد و یا گونه ای است که نسبت به آن خویشاوندی نزدیک دارد و یا براساس نظریه جدیدتر واریته integerrima زیر مجموعه ای از B.turcomanica است. یعنیvar.integerrima B.turcomanica . نمونه تیپ زرشک زرافشانی که توسط متخصصان قدیمی توصیف شده، برگهایش برخلاف زرشک زرافشانی چرمی و گوشتدار نبوده و مانند B.orientalis بیشتر باریک، نازک و دندانه دار است و دو رگ به نظر می رسد.(12)

    زرشک خراسانیBerberis khorasanica

    درختچه ای با ساقه های چوبی، ساقه های مسن قهوه ای مایل به خاکستری و شکافدار، پوست نازک، دارای شیارهای کم عمق یا عمیق و شاخه های جوان قرمزمایل به قهوه ای است. خارها رو به پایین یا قائم نسبت به ساقه، طول خارها5/1 تا 5/2 سانتی متر، رنگ خارها زرد یا زرد مایل به قهوه ای یا خاکستری است. برگها کشیده غشایی یا تا حدودی چرمی، بیضی، لوزی یا مستطیلی با زاویه های کند و به شکل تخم مرغی یا قاشقک مانند می باشد. دندانه های برگ اره مانند و منتهی به خاری نازک، شبکه های رگبرگ در دو سطح برجسته و متراکم، دمبرگ مشخص و به طول 1 سانتی متر است. برگها در پاییز قرمز رنگ می شوند. گل آذین ساده، کشیده، راست یا کم و بیش آویخته، تقریبا به اندازه برگها یا کمی بیشتر و تعداد گل ها تا 20 عدد در خوشه و رنگ گلها زردرنگ می باشد. میوه سته، تعداد میوه در هر خوشه 12 تا 30 عدد، طول میوه 8 تا 10 میلی متر، رنگ میوه قرمز آجری تا جگری تخم مرغی شکل، با خامه ای مشخص به طول حدود نیم میلی متر می باشد.

    در بعضی نمونه های استثنایی در قاین اندازه سته ها به قطر 9 تا 10 میلی متر و طول 13 تا 14 میلی متر مشاهده شده و خوشه این نمونه ها گاهی تا 30 عدد گل و به همین تعداد سته دارد. این نمونه ها توسط سازمان پژوهش های علمی و صنعتی مرکز خراسان هدیه نامگذاری شده است و تحقیقات بیشتر روی آن ادامه دارد. دانه ها 2 تا 4 عدد بوده و هر کدام 4 تا 7 میلی متر طول دارند.

    پراکنش:

    این گیاه بومی ایران بوده و برای اولین بار در سال 1975 در ایران در فلور ایرانیکا ذکر شده است، نمونه تیپ آن در گلستان دیده شده و توسط بروویچ و زیلنسکی به عنوان گونه جدیدی آورده شده است. محل پراکنش آن خراسان بوده و در ارتفاع 1350 متر بین بجنورد و مراوه تپه در بستر خاکهای آهکی پارک ملی گلستان، 12 تا 20 کیلومتری شمال کاشمر و در جنوب خراسان درقاین مشاهده شده است.(3)

    قیمت فایل فقط 5,500 تومان

    خرید

    برچسب ها : مقاله زرشک , تحقیق کامل زرشک , تحقیق در مورد زرشک , کارآفرینی زرشک , تحقیق ورد زرشک , فایل ورد زرشک